|
|
||
| Home | ||
|
Het 17de ?deel 10
Elk weekeinde trekt voetbalminnend Nederland massaal naar de stadions. Maar niet alleen bij Feyenoord, Ajax en PSV wordt wekelijks gestreden om de drie punten. Ook in de kelder van het Nederlands amateurvoetbal, de voormalige onderbond, is de winst heilig. Ja, zelfs bij het 17de... Vandaag: het 17de heeft het niet meer in eigen hand
Doorgaans is het na een met 4-1 verloren wedstrijd niet lastig om een excuus aan te voeren. Ook niet voor het 17de. Maar er zijn van die dagen... Wat te doen wanner je met 4-1 verliest en je a) een eerlijke scheidsrechter hebt, b) het mooi weer is, c) de grensrechter van de tegenstander niet op een onterecht vlagsignaal is te betrappen, d) er geen staven, bommen of andere rotzooi op het veld worden gegooid, e) er geen persoonlijke tragedie in de selectie heeft plaatsgevonden, f) de tegenstander gewoon beter is, g) je zelf de kansen die je krijgt verprutst en h) je geen Ronald Koeman, Johan Neeskens, Wiljan Vloet of Henk Wisman in huis hebt die je de schuld kan geven? Tja. `Het veld was een beetje hobbelig,?zegt verdediger Carlos. Maar erg overtuigend komt het er niet uit. Het 17de heeft de koppositie verspeeld en heeft dat geheel aan zichzelf te danken. Dik anderhalf uur eerder wordt al binnen enkele minuten duidelijk dat het wel eens een zwarte zondag kan worden voor het 17de. Rechtsback Zeef krijgt een dieptepass te verwerken die hij niet helemaal goed inschat. Zijn reactie: hij blijft doodstil staan en steekt zijn rechterhand in de lucht alsof hij als enige op het veld heel zeker weet dat de bal over de achterlijn zal rollen voordat de linksbuiten erbij kan om vervolgens de volledig vrij staande spits te bedienen. Toch is dat laatste precies wat er gebeurt. Enkele minuten later is het 2-0 en nog altijd reageert het 17de niet. Zou het door het prachtige weer komen? `Voorjaarsmoeheid misschien...?suggereert spits Xander in de rust. Inmiddels is het 2-1 geworden en is laatste man Tony met een pijnlijke hamstringblessure uitgevallen. Nee, het zit niet mee vandaag. De eerste helft was slecht, de tweede helft lijkt helemaal nergens op. De enige die een voldoende haalt is verdediger Carlos, die tussen de 70e en 80e minuut zijn Zuid-Amerikaanse temperament laat gelden door iedere beslissing van de scheidsrechter aan te vechten via een luide scheldkanonnade en heel veel wilde armgebaren. Rechtsback Zeef wil kennelijk niet achterblijven. Uit frustratie over een in zijn ogen onterecht gegeven hoekschop roept hij tegen de scheidsrechter: `Wat doe je nou, eikel??/font> Waar Carlos tot nu toe alles heeft mogen zeggen, wil de arbiter Zeef onmiddellijk bij zich hebben. De man in het zwart rent achteruit richting hoekvlag, gebarend met zijn wijsvinger dat Zeef hem moet volgen. Even lijkt het erop dat de scheidsrechter zo lang achteruit blijft rennen dat een lelijke botsing met een reclamebord niet kan uitblijven. Maar gelukkig stopt hij net op tijd. Zeef sjokt op hem af. Mijn directe tegenstander begrijpt er niets van: `Die man denkt dat hij Champions League fluit. Waar doet hij moeilijk over? Het is een sportieve wedstrijd.?/font> Na de wedstrijd vertelt Zeef, die er zonder kaart vanaf komt, wat de scheidsrechter te melden had: `Je mag best wat tegen me zeggen. Boos worden mag ook. Maar mij voor `eikel? uitmaken? Dat gaat wel heel ver, vind je zelf ook niet??/font> Het wordt uiteindelijk volkomen terecht 4-1 en daarmee heeft het 17de de zaken niet meer in eigen hand. Voor het eerst dit seizoen moet er genoegen worden genomen met een tweede plaats. Hoewel in de kleedkamer bepaald geen sprake is van paniek, oppert middenvelder Felix voorzichtig dat het misschien een goed idee is om weer eens met zijn allen te gaan trainen. Dat doen we nu al maanden niet meer en wie weet ligt daar de sleutel tot onze redding. Niet iedereen is even enthousiast over het idee. Intussen loopt reserve Aad teleurgesteld weg richting parkeerterrein, zijn tas over zijn schouder. Gelukkig voor het 17de verliest Ajax met 0-4 van PSV. De uitslag is zo hoog dat iedereen in het clubhuis het erover heeft, en de spelers van het 17de zich zonder al te veel hoon aan de bar kunnen nestelen voor een troostbiertje en een broodje kip-ketjap, gemaakt door de geweldige Indra, die tenminste begrijpt dat lekker eten belangrijker is dan goed voetballen. `En??vraagt mijn vrouw als ik thuiskom. `Hoe ging het??/font> `Ik heb gescoord,?zeg ik neutraal. Mijn dochter - bijna drie - doet haar handjes boven haar hoofd en brult: `Doelpunt, doelpunt!?/font> Mijn vrouw lacht erom en vergeet gelukkig naar de uitslag van de wedstrijd te vragen.
Uitgelicht: Gilles (1974) Positie: vrije rol Lijfspreuk: `Als je te laat komt, hoef je niet te wachten.?/i>
`Gil?voor intimi. De beste voetballer van het 17de. Steekt met kop en schouders boven de rest van de groep uit, kan heel veel trucjes met de bal en maakt uit principe geen slidings (`Als je een sliding moet maken, heb je eigenlijk al iets verkeerd gedaan. Het is een teken van zwakte.? Na Freek (Sjanghai) woont Gilles (Zaandam) het verst van de club vandaan van alle selectiespelers. Hij komt meestal dan ook pas halverwege de eerste helft de sleutel van de kleedkamer halen bij een van de reserves, om in de tweede helft zijn opwachting te maken. Waarop tegenstanders zich afvragen waarom `die gozer met die bizarre techniek?niet vanaf de eerste minuut meespeelde. Noemt als sportief dieptepunt het feit dat hij ooit door een roddeljournalist met Robin van Persie werd vergeleken. Wil liever gewoon zichzelf zijn, en is dat ook. |
||
